Рационално с ресурсима! Суштину концепта одрживог развоја чини интеракција развоја животне средине и међусобна усклађеност и комплементарност развојне политике и политичке заштите животне средине, које уважавају законитости еколошких система. Концепт одрживог развоја усмерен је на очување природних еко-система и животне средине, као и на рационално коришћење природних ресурса.
За одрживи развој важи и додатни захтев који се тиче повратних спрега из окружења, односно животне средине и друштвених оквира. Одржив раст, значи, подразумева да даљи раст није угрожен повратним спрегама, било из биофизичког, било из социјалног окружења. Очуваност животне средине се мора узети као предуслов да се, уз раст благостања, развој карактерише као одржив.
За одрживи развој важи и додатни захтев који се тиче повратних спрега из окружења, односно животне средине и друштвених оквира. Одржив раст, значи, подразумева да даљи раст није угрожен повратним спрегама, било из биофизичког, било из социјалног окружења. Очуваност животне средине се мора узети као предуслов да се, уз раст благостања, развој карактерише као одржив.
Може се закључити да се карактеристична три основна начела одрживог развоја темеље на еколошкој одрживости, социокултурној одрживости и економској одрживости. Еколошка одрживост обезбеђује развој који је компатибилан с одржавањем еколошких процеса, биодивирзитета и природним ресурсима. Социокултурна одрживост обезбеђује да се повећа наџор човека над сопственим животом, а економска одрживост обезбеђује успешан економски развој. Јасно је да се ради о концепцији која има свој глобални и међународни смисао и садржај, али истовремено унутрашњи и регионални карактер. Преплитање глобалних, регионалних и националних, односно локалних димензија одрживог развоја једна је од главних карактеристика у вези с одрживим развојем.